Plameni pozdravi

U subotu, 28. februara u 13 časova u Muzeju istorije Jugoslavije otvorena je izložba Plameni pozdravi: reprezentativni portret detinjstva u socijalističkoj Jugoslaviji, projekat Kiosk-platforme za savremenu umetnost, autorke Ane Adamović. Izložba je realizovana u saradnji sa Muzejom istorije Jugoslavije uz podršku Balkanskog fonda za demokratiju, forumaZFD, Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije i Austrijskog kulturnog foruma.

Na izložbi su predstavljeni radovi umetnika sa prostora bivše Jugoslavije: Dušice Dražić, Dejana Kaludjerovića, Saše Karalića, Irene Lagator, Mladena Miljanovića, Renate Poljak, Dubravke Ugrešić, grupe ŠKART i Ane Adamović.
Nakon otvaranja u 14 časova održan je razgovor sa umetnicima, dok će se panel diskusije sa sagovornicima iz regiona nastaviti u još dva termina: četvrtak, 12. marta u 18 časova i utorak, 24. marta u 18 časova.

Izložba Plameni pozdravi predlaže novo promišljanje socijalističke Jugoslavije – njene strukture, karaktera i nasleđa – kroz istraživanje reprezentativne slike detinjstva. Istražujući zvanične arhive i prikazujući ih kroz intervencije savremenih umetnika poreklom iz nekadašnje Jugoslavije, kao i postavljanjem arhivskog materijala u aktivni dijalog sa umetničkim radovima koji se u širem smislu bave nekadašnjom Jugoslavijom, projekat preispituje i mogućnost kolektivnog sećanja na zemlju koja više ne postoji kao i status arhiva ovakve zemlje u novonastalim nacionalnim državama.

Umetnici koji su pozvani da učestvuju u kreiranju izložbe već dugi niz godina se bave kako nekadašnjom Jugoslavijom, tako i temom kolektivnog sećanja. Umetnički radovi, od kojih će većina po prvi put biti predstavljena na izložbi Plameni pozdravi, postavljaju se u aktivnu komunikaciju sa muzejskom kolekcijom omogućavajući novo čitanje i tumačenje arhivskih materijala.

Polazište umetničkog istraživanja i samog projekta čini bogata arhiva Muzeja istorije Jugoslavije, preko 260 fotografskih albuma koje su predsedniku Titu, od 1945. godine, poklanjale škole, pionirske organizacije i ostale dečje ustanove širom nekadašnje države. Ovaj materijal, čija digitalizacija je u toku, u mnogo čemu prikazuje kako je jugoslovenski narod želeo da se predstavi svome neprikosnovenom lideru i vođi, ali svedoči i o implementaciji osnovnih državotvornih principa u svakodnevicu dece i mladih – istinskih socijalističkih ljudi budućnosti.

Autori izložbe odlučili su da ove fascinantne dokumente jednog vremena iskoriste kao polazište za ponovno promišljanje ne samo konstrukcije socijalističkog detinjstva, već i samih principa na kojima je ta država građena, ali i njene istorije i raspada.

O umetnicima:

Dušica Dražić, umetnica rođena u Beogradu, istražuje ambivalenti odnos između građanina i grada, njihovu uzajamnu podršku, ali i destruktivnost. Traga za prostorima nepravilnosti, razlike i fleksibilnosti. U svojim radovima arhivira tragove koji ukazuju da se i kako se kulturni prostor nalazi u stanju konstantnog redefinisanja i transformacije.
Pored umetničke prakse, Dušica Dražić inicira i realizuje kustoske projekte i izložbe.
(www.dusicadrazic.wordpress.com)

Dejan Kaludjerović rođen je u Beogradu. Za svoja umetnička dostignuća dobio je počasno državljanstvo Austrije i trenutno je doktorant na Akademiji likovnih umetnosti u Beču. Magistrirao je u oblasti vizuelnih umetnosti na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 2004. godine.

Od početka svoje karijere u Beogradu sredinom devedesetih godina, Kaluđerović istražuje dodirne tačke konzumerizma i detinjstva, analizirajući načine formiranja identiteta i stabilnost predstavljačkih formi. U radu na svojim slikama, crtežima, objektima, video radovima i instalacijama uglavnom koristi procese reciklaže, kopiranja i rekonstrukcije, čime kreira obrasce koji simuliraju mehaničku reprodukciju i kritikuje procese homogenizacije svojstvene popularnoj kulturi.
(www.dejankaludjerovic.net)

Saša Karalić rođen je u Ivanjskoj, BiH. Studirao je jugoslovensku književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, a 1992. godine seli se u Amsterdam gde je diplomirao na audiovizuelnom odseku Gerrit Rietveld akademije, gde danas i predaje multimedijalnu umetnost. Osnivač je i direktor programa Art in Context – integrisana umetnost i teorija.
Karalić se pretežno bavi videom i fotografijom bazirajući svoj rad na organizovanim javnim događajima i kolektivnim akcijama. Njegov rad bavi se pitanjima kolektivnog i efektima koje kolektivno konstruisane interpretacije imaju na socijalni kontekst i kreiranje javnog diskursa. Osim umetničkom praksom, Karalić se bavi i kustoskim radom.
(www.sasakaralic.nl)

Irena Lagator Pejović rođena je na Cetinju. Njeni radovi bave se pitanjima odnosa između socijalnog, javnog i ličnog prostora, percepcije i socijalne odgovornosti. Rekreiranjem socijalnih fenomena umetnica razvija kritička i poetička pitanja koja se mogu svesti pod njen koncept društvaneograničene odgovornosti. Pozivajući publiku na interakciju sa delom, njene instalacije, video radovi ili fotografije tematizuju umetnost kao socijalnu strategiju, inkluzivnost kultura, percepciju i razumevanje stvarnosti, individualnu i kolektivnu odgovornost i identitet društva, usmeravajući pogled, misao i osećanja posetioca ka socijalnim pitanjima univerzalnih vrednosti.
(www.irenalagator.net)

Mladen Miljanović rođen je u Zenici 1981. godine. Nakon završene srednje škole pohađao je Školu za rezervne oficire gde je stekao čin narednika i trenirao trideset redova. Po završetku vojne službe, Miljanović upisuje Akademiju umetnosti u Banjaluci, gde je diplomirao i magistrirao. Na istoj Akademiji danas i predaje.
(www.mladenmiljanovic.com)

Renata Poljak je vizuelna umetnica iz Splita. U svom radu koristi različite medije kreirajući fotografije, video radove, filmove, instalacije. Njeni radovi izlagani su na brojnim izložbama, bijenalima i filmskim festivalima, a nagrađena je, između ostalog, i na festivalu Black Box u Berlinu (2006) kao i nagradom THT koju dodeljuje Muzej suvremene umjetnosti u Zagrebu (2012).
(www.renatapoljak.com)

Dubravka Ugrešić spada u red najznačajnijih spisateljica današnje Evrope. Njene knjige prevedene su na više od dvadeset jezika. Predavala je na brojnim američkim i evropskim univerzitetima, među kojima su i Harvard, UCLA, Slobodni Univerzitet u Berlinu. Dobitnica je više značajnih književnih nagrada. Nakon završetka studija komparativne i ruske književnosti, godinama je radila na Institutu za teoriju književnosti pri zagrebačkom Filozofskom fakultetu, paralelno objavljujući književne i esejističke radove. Nakon izbijanja rata u nekadašnjoj Jugoslaviji 1991. godine, Dubravka Ugrešić zauzima čvrst anti-ratni stav, oštro kritikujući i hrvatski i srpski retrogradni nacionalizam, glupost i razbojništvo rata. Tako postaje omiljena meta nacionalističkih novinara, političara i kolega pisaca. Izložena dugotrajnom javnom progonu i medijskom maltretiranju, 1993. godine napušta Hrvatsku. Dubravka Ugrešić živi u Amsterdamu.
(www.dubravkaugresic.com)

Grupa ŠKART nastala je 1990. godine u napuštenom grafičkom ateljeu Arhitektonskog fakulteta u Beogradu. Opstaje kao kolektiv koji uz mnogobrojne saradnike, stalnim međusobnim sukobom ispituje i ukršta obodne forme poezije, arhitekture, grafičkog dizajna, izdavaštva, performansa, muzike, pozorišta, alternativne edukacije i društvenog aktivizma.

Serije predavanja, akcija, radova, koncerata i radionica ŠKART je izveo širom Evrope, Amerike i Azije. 2010. godine grupa predstavlja Klackalište – poligon neravnoteže na Bijenalu arhitekture u Veneciji.
(www.skart.rs)

Ana Adamović u svojim fotografskim i video radovima bavi se temama identiteta i sećanja, kako ličnog tako i kolektivnog.
Svetsku književnost diplomirala je na Filološkom fakultetu u Beogradu, fotografiju je studirala na Institutu za umetnost u Bostonu, a trenutno je doktorant na Akademiji likovnih umetnosti u Beču. Osnivač je beogradske organizacije Kiosk – platforma za savremenu umetnost.
(www.anaadamovic.com)